عملكرد داراي مفهومی پویا و قابل هدایت نیست. گذشته نگري و ايستائي را مي رساند. و ارزیابی آن هم تنها مبتني بر دست آوردها و نتایج است؛ در حالی که تلاش و فعالیت، شامل نقش آفرینی‌های تمام و كمال سرمایه انسانی و موفقیت محور است و سرمایه انسانی همواره با هر تلاش و فعالیتی که دارد در حال ارزش آفرینی است. اين كتاب نگاه رهبری و هدایت تلاش و فعالیت ارزش آفرین به سرمایه انسانی داشته و در فرایندی (گذشته، حال و آینده) پويا به آن مي‌نگرد .

رهبری به جای مديريت

تلاش و فعالیت را که همواره در حال ارز ش آفرینی است نمی‌توان اداره و یا مديریت‌پذير يافت بلکه می‌توان آن را هدایت نمود. اداره کردن بر پایه اهداف و برنامه‌های از پيش تعیین و تصویب شده کوتاه مدت (یکساله) در مراجع بالادستی و در دست انجام است. بنابراین نقش مديران، اجرای یک سلسله برنامه‌های مدون برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده است. نگرش حاکم در این رويكرد، واپس نگر(گذشته‌نگر) است. در حالی که رهبری با نگاه به گذشته، در حال نگریستن به حال و آینده، در تحول بر پایه ارزش آفرینی بلند مدت و دست یابی به مزیت رقابتی پایدار، نهفته است. تلاش و فعالیت اداره پذير نيست، بلكه هدايت و رهبري‌پذير است و با اين رويكرد شکوفا شده و به خلق توانمندی، قابلیت و … منتهی مي‌شود.

انسان / سرمایه انسانی

نقش انسان در این کتاب به‌عنوان سرمایه دیده می‌شود و سرمایه انسانی تنها سرمايه مهم و موثر سازمان‌ها در خلاقیت و نوآوری، ارزش آفرینی و کسب مزیت رقابتی است. تلاش‌ها و فعالیت‌هاي موفق دنیای امروز بر خلاقیت و نوآوری استوار است و ديگر عوامل تولید این ویژگی را ندارند. با اين وجود باید گفت: از آغاز فعالیت جوامع انساني (دوران بدوی) تا قرن ۲۱، تلاش و فعاليت انسان براي سازمان‌ها و بنگاه‌ها هزینه محسوب گردیده و ارزش آفريني انسان، نادیده گرفته شده است. در دنیای پر رقابت امروز، همه فعالیت‌ها از آفرينندگي و نوآوری، که تنها ذهن انسان توان آفرينش آن‌را دارد، بر می‌خيزد. بنابراین نقش و ارزش انسان از سرفصل «هزینه» به سرفصل «سرمایه» تغییر می‌یابد. هر چند نظام حسابداري دويست سال است همچنان بر روال كهن مي‌چرخد و در بيست سال گذشته تنها به درج، اهم سرمايه شركت‌ها و سازمان‌ها، در زير خط صورت‌هاي مالي با عنوان «سرمايه نامشهود» تن داده است. در این كتاب هر جا از سرمایه انسانی نام برده می‌شود این نکته نهفته است که این سرمایه همواره و به طور مداوم ارزش آفرینی دارد.

نقش

همچنين در این کتاب به جای «وظيفه»، از واژه «نقش» استفاده شده است. با این برداشت که وظيفه، تعریف و تبیین شده ثابت در گذشته بوده و خارج ازآفرينندگي و پويندگي سرمایه انسانی و چه بسا متناسب با الزامات روزآمد نقش آفرینی انسان و نیاز سازمان نباشد. وظيفه واپس نگر بوده و نقش، پیش نگر و آینده نگر است.

ارزیابی و ارزشیابی

در متون و منابع پیشین، این دو واژه برای سنجش ارزش تلاش و فعالیت سرمایه انسانی آمده است. به نظر،تفاوت محسوسی میان آن دو وجود دارد که نادیده گرفته می‌شود. ارزیابی یعنی سنجش فعالیت تا به امروز سرمایه انسانی برپایه معیارها و شاخص های از پیش تعریف و تعیین شده، كه در فرم‌های ارزیابی سازمان آمده و یا در ذهن ارزیابان نشسته است. این شاخص‌ها یا در مقایسه با دوره‌های پیشين، یا برگرفته از استانداردهای صنعت و یا معیارهای از پیش تعیین شده بین‌المللی هستند. بنابراین چارچوب سنجش، بر آن پایه نهاده شده است. ارزشیابی به مواردی از تلاش و فعالیت اتلاق می‌شود که ارزش آن‌ها برای سازمان مشخص نیست و سابقه‌ای از آن‌ها وجود ندارد. بنابراین گذشته از ارزش نقش آن‌ها در موفقيت‌هاي گذشته و حال، پيش بيني نقش آفريني تلاش و فعالیت‌ها در آينده، و جایگاه و اهمیت ویژه آن‌ها در موفقيت سازمان، ارزشگذاري و سنجیده مي‌شود. به‌عنوان مثال، جذب سرمايه انساني با تخصص در زمينه‌هاي نوين مبتني بر چنين رويكردي است.جستن سرمایه‌های انسانی برجسته تحسين آميز و متناسب با نیاز های آتی تلاش و فعالیت، به جای شناسایی سرمايه های انساني بروز نشده و جامانده و تمركز بر بروز رسانی آنها^[1]: در نگاه واپس گرا، رشد و تعالي سرمایه انسانی وابسته به تلاش و فعالیت درگذشته است. ارزش‌گذاري و سنجش تلاش و فعالیت انسان در پایان هر سال انجام و تكليف سازمان در پاسخ به انتظارات وي به سال بعد موكول می‌شود و تلاش و فعالیت دوره پيشين سرمایه انسانی مبنای پاسخ به انتظاراتش از سازمان در سال جدید، قرار می‌گيرد. در شرایط تلاش و فعالیت با رویکرد آینده نگر، اول هر سال همه مولفه‌های ایفای نقش و فعالیت ارزش آفرين تک تک سرمایه‌های انسانی با مشارکت خود آن‌ها و مسئول بالادست، تعیین و تایید شده و تلاش و فعاليت آن‌ها گام به گام طي سال تحت نظر گرفته می‌شود و سازمان و سرمایه انسانی در پایان سال متناسب دستیابی به آنچه در ابتدای سال به توافق رسیده‌اند، به همديگر پاسخگو هستند. این رويكرد تغییر نگاه وا پس‌گرا به پیش‌گراي ارزش آفريني تلاش و فعالیت را تداعی می‌کند. نکته قابل توجه ديگر، تغییر در برنامه‌های آموزشی است. ابتدا باید گفت برخلاف آنچه که هنوز متداول است، سازمان‌ها هیچ الزامی به ادامه فعالیت‌ها و فرایند‌های جاری و گذشته ندارند و آموزش هر آنچه كه از گذشته تا به امروز در سازمان لازم و پایدار بوده، نه تنها در آینده مفید نخواهد بود بلکه گاهي خسارت بار بوده و در انجماد فکری سرمایه انسانی نيز موثر خواهد افتاد. آینده را با نگاه ایستا، دنباله رو گذشته دیدن مخاطره تلاش و فعاليت‌هاي امروز و آينده است. در اين نگرش آموختن راز و رسم گذشته به سرمایه‌های تازه وارد به سازمان، بیهوده است. در آموزش سرمایه‌های انسانی تلاشگر و سرآمد نیز چنين اشتباه بزرگي رخ می‌دهد. سازمان پس از ارزشیابی سرمایه‌های انسانی با نگاه گذشته نگر، آموزش را محدود به آن‌هایی می‌کند که در گذشته فعالیت ضعیف داشته اند و فعالان پیشتاز ارزش آفرين را رها می‌کند. با این نیت که پیشتازان و سرآمدان نیازی به آموزش ندارند. در حالی که درست برعکس، سازمان‌ها باید همه ‌توان خود را متمرکز بر آموزش سرمایه‌های انسانی سرآمد و برجسته خود برای بهبود نقش آن‌ها در رویارویی با چالش‌های پیش رو در آینده، بکنند و آن‌ها را متناسب الزامات فرداها بار آورند تا موفقيت آتی سازمان را تضمین کنند. آنگاه بشرط كفايت فرصت و بودجه آموزشي، به سرمایه‌های انسانی متوسط توجه نمايند. بنابراين بايد سرمایه‌های انسانی ضعیف را به حال خود رها کنند. این افراد يا با تلاش شخصی خود به حد قابل قبول رشد، متناسب الزامات آینده دست مي‌یابند، و یا سازمان را ترك مي‌كند. در هر دو حال، سازمان برنده خواهد بود. با این رويكرد، نگاه واپس نگر جای خود را به نگاه پیش نگر می‌دهد.

در جهان امروز و آینده، همه نگاه‌ها بر تلاش و فعالیت‌هاي نوآورانه و خلاق و ارزش آفرین متمركز است. مزیت‌های رقابتی، کمتر از یکسال بقا و پایداری دارند. در نتیجه کشف و یافتن مزیت های جدید مبتنی بر نوآوری، برتری رقابتی سازمان‌ها محسوب می‌شود. با این وجود هنوز بیشتر معیارها و سنجه‌های فعالیت و تلاش سرمایه انسانی و سازمان بر پایه حفظ تلاش و فعالیت‌های گذشته (ایستا) می‌باشد. در این کتاب سعی می‌شود ارزشیابی وحسابرسی تلاش و فعالیت با نگاه پیشران و پیش نگر ترسیم شود و لازم است ابزارهای رهبری سازمان‌ها نیز هم راستا با الزامات دنیای مبتنی بر خلاقیت و نوآوری و موفقيت آفرینی متحول شوند.

رهبری تلاش و فعالیت ارزش آفرین (فرد، گروه و سازمان)

توضیحات

نظریه لاکانی برنامه درسی در آموزش عالی نشانه ی ناتمام

دستنامه جامع و کاربردی پژوهش

مجموعه مباحث علم اطلاعات و دانش شناسی

فناوری های وب

نماد اعتماد الکترونیکی

اطلاعات شرکت

دسته های محصولات

لینک های مفید